Hoe "mannen" In Rusland "mannen" Werden

Hoe "mannen" In Rusland "mannen" Werden
Hoe "mannen" In Rusland "mannen" Werden

Video: Hoe "mannen" In Rusland "mannen" Werden

Video: Hoe "mannen" In Rusland "mannen" Werden
Video: Dit zijn de Russische spionnen en zo werden ze in Nederland gepakt - RTL NIEUWS 2024, Maart
Anonim

In de Oudslavische taal werd een man aangeduid met het majestueuze woord 'echtgenoot' (mo˛zhь), dat de essentie van een mannelijk persoon het meest volledig onthulde en tegen hem was tegenover vrouwen - echtgenotes. "En toen Oleg naar Smolensk kwam en je man erin plaatste" ("The Tale of Bygone Years").

Image
Image

Het woord "echtgenoot" zelf is van Indo-Europese oorsprong en is verwant aan dit woord in andere talen. Bijvoorbeeld met het woord man in het Engels. Bovendien duidt hetzelfde woord of zijn afgeleide vaak in verwante talen ook een echtgenoot aan - een man die de echtgenoot is van zijn vrouw.

Naast 'echtgenoot', om de leeftijd van een man aan te duiden en om aan te geven dat hij in Rusland kan handelen, waren er woorden als 'jongen', 'jeugd' en 'oude man' 'en rѣsha van de oudere Kozar:' Niet een goed eerbetoon, prins!..”(ibid.).

Een man kan ook worden aangeduid door zijn sociale status: een slaaf, dienaar, prins, krijger.

Hoe kon het gebeuren dat de bijbelse "echtgenoot" een man werd, en toen volledig - een man, dat wil zeggen, ze begonnen hem aan te duiden met een woord dat een deel van de minachting in zich draagt?

Mannen waren "geweldig" en "klein"

De filoloog Valery Anatolyevich Efremov, die het probleem van het benoemen van een man onderzocht, geeft in zijn werk "Nominations of a Man in the Russian Language" (tijdschrift "The World of the Russian Word") aan dat tot in de 13e eeuw een vrije burger was belde een echtgenoot in Rusland. Geen slaaf of dienaar. Bovendien was er onder de echtgenoten een hiërarchie.

De kronieken spraken vaak over mannen van "nobel", "glorieus", "groot" en over mannen van "mindere" of "jongere". In dat laatste geval ging het uiteraard niet altijd om de jongere generatie, maar ook om eenvoudigere mensen die ook vrije burgers waren, maar minder verantwoordelijk waren tegenover andere mensen en het vaderland en niet van adellijke afkomst waren.

Een man is een gemeenschap!

Rond de 15e eeuw begon het woord "man" in kronieken en letters in verschillende variaties te verschijnen - "man", "muschina". Het is afgeleid van het adjectief "muzhsk" door het achtervoegsel -shchin (a) toe te voegen, wat de betekenis heeft van collectiviteit, generalisatie (naar analogie met Smolensk, foreign of boyarshchina).

Aanvankelijk werd het woord "man" gebruikt als een volkstaal, maar na verloop van tijd begon het in de omgangstaal van Russische mensen te komen. Geleidelijk aan verloor het zijn oorspronkelijke betekenis van gemeenschap en begon het "mannelijke persoon" te betekenen, naar analogie met "vrouw", "redneck" of "vaderloos".

Hoe "echtgenoot" een echtgenoot werd

De verdeling van de semantische betekenis van de woorden "echtgenoot" en "man" vond plaats rond de 18e eeuw. Een onpersoonlijke 'man' verving 'echtgenoot' als vertegenwoordiger van het geslacht, en 'echtgenoot' begon in een neutrale context een getrouwde man te betekenen. En in de "hoge" stijl begonnen ze een waardig persoon te noemen die verdiensten heeft boven anderen. De uitdrukkingen "deze waardige man", "geleerde mannen" en anderen raakten ook wijdverbreid.

In de 19e eeuw kwam het woord "man" actief in gebruik, en de 20e eeuw consolideerde dit woord uiteindelijk in het lexicon van Sovjetburgers, maar dit werd gedaan omwille van de ideologie! Maar alles is in orde.

Waar kwamen de "mannen" vandaan?

Wat betreft het woord 'man', zoals Efremov schrijft, het ontstond rond dezelfde tijd als 'man' - rond de 15e eeuw en werd voor het eerst aangetroffen in 'Walking Beyond the Three Seas' van Afanasy Nikitin, die schrijft: 'And the mannen en zhonki zijn allemaal naakt, maar ze zijn allemaal zwart."

Volgens filologen kwam het woord 'man' voort uit het feit dat in Rusland gewone mensen vaak werden aangeduid als minderjarigen, arbeidsongeschikt in de volle betekenis van het woord, beperkt door bepaalde omstandigheden, bijvoorbeeld armoede.

Zijn de bolsjewieken de schuldige?

Gedurende de eerste drie eeuwen had dit woord alle drie de betekenissen - het betekende in feite een man, als mannelijke drager, een getrouwde man, en op dezelfde manier die ze boeren noemden, bewoners van het platteland. Tot het begin van de 20e eeuw was het woord volledig neutraal, zoals het werd gedefinieerd door het Woordenboek van de Russische Academie, en pas toen de bolsjewieken aan de macht kwamen, was er een scherpe scheiding tussen de betekenissen van de woorden. "Man" en "man".

Ze begonnen een onbeleefd, ongemanierd persoon een boer te noemen en begonnen hem tegen een "man" te verzetten die slim en goed opgeleid moest zijn, "echt". Er ontstond een man-man-oppositie, waarin de laatste de rol van een ideologische marginaal kreeg toebedeeld: een koelak die gedrogeerd werd door priesters of een dronkaard en slobber.

De "man" is terug!

Echter, onlangs, zoals V. A. Efremov opmerkt, begint het woord "man" een positieve beoordeling te geven: "Een echte man!", "Hij is een eerlijke harde werker, en vooral - een man!" die verband houden met het onvermogen van intellectuelen om alledaagse problemen snel op te lossen, met de 'verwijfdheid' van de stadsmensen en mogelijk met homoseksualiteit.

Wetenschappers weten niet waar deze heroverweging van oude woorden mee te maken heeft: misschien keert het Russische volk terug naar zelfbewustzijn, of misschien spelen mensen in de stedelijke culturele omgeving gewoon met woorden. In ieder geval geloven wetenschappers dat het woord "man" binnenkort het woord "man" kan vervangen.

Aanbevolen: